مقاوم سازی با بتن شاتکریت یا بتن پاششی

رایج تـرین روش مقـاوم سـازی سـاختمان هـای بنـایی اسـتفاده از شـاتکریت بـر روی دیوارهـا مـی باشـد. این لایـه عـلاوه بـر ایجـاد انسـجام مناسـب در دیوارهـای بنـایی مقاومـت و شـکل پـذیری درون صـفحه و بـرون صـفحه دیوارهـا را نیـز افـزایش مـی دهـد. در ایـن روش ابتـدا یـک شـبکه میلگـرد بـر روی دیـوار قرار می گیـرد کـه بایـد توسـط بولـت بـه دیـوار دوختـه شـود . سـپس بـر روی ایـن شـبکه میلگـرد بـتن پاشیده می شود. شبکه میلگرد به همراه بـتن پاشـیده شـده هماننـد یـک لایـه بـتن مسـلح بـوده و باعـث بهبود رفتار لرزه ای دیوار می شود.

شرح روش اجرایی شاتکریت در مقاوم سازی دیوار بنایی

در این روش، شبکه میلگردهای افقی و قائم به دیوار نصب شده و لایهای از بتن مسلّح توسط بتن شـاتکریت بـه روی شبکه میلگردها پاشیده می شود. این روش شامل مراحل ذیل می باشد:

• تعبیه شبکه میله گردهای افقی و قائم و اتصال آن بوسیله آرماتورهای دوخت به دیوارموجود
• عملیات پاشیدن بتن به ضخامت معین به سطح شبکه آرماتور(شاتکریت)
• اتصال شبکه آرماتوربه فونداسیون

تعبیه شبکه میله گردها و اتصال آن به دیوار موجود

مراحل انجام این کار به شرح زیر می باشد:
1- کلیه اندودهای دیوار آجری (پلاستر گچ و گچ خاک) با هر ضخامتی که دارنـد برداشـته شـوند. در حـین انجام این کار باید توجه شود که به سطح دیوار آجری آسیبی نرسد، همچنین بعد از برداشتن پلاسترها بایـد سطح دیوار با برس فلزی تمیز شود.

2- سوراخهایی به فاصله افقی 25 سانتیمتر و عمودی 50 سانتیمتر از هم به عمق 20 سـانتیمتر روی دیـوار آجری به منظور قرار دادن آرماتور های دوخت ایجاد شود. آرماتورهای برشگیر(دوخت) φ10 ،با طول حـداقل 30 سانتیمتر که قسمت انتهایی آنها به صورت قلاب 180 درجه با طول خم 4 سانتیمتر مـیباشـد، در سوراخها قرار داده شوند و در نهایت سوراخها با چسب اپوکسی پر شده تـا آرماتورهـا در جـای خـود محکـم شوند. (انجام این مرحله با روش خاص شرکت مجری تخصصی کاشت بلامانع است.)

3- در مرحله بعد باید شبکه هایی از آرماتورهای افقی و قائم روی سطح دیوار قرار داده شوند. به همـین منظـور آرماتورهای φ6 با فواصل افقی و عمودی 6 سانتیمتر روی دیوار قـرار داده شـده و بـرای اینکـه آرماتورهـا در روی دیوار آجری محکم شوند تا در هنگـام بـتن پاشـی از آن جـدا نگردنـد، لازم اسـت در محـل تقـاطع بـا آرماتورهای برشگیر با مفتول به آنها وصل شوند.

عملیات پاشیدن بتن به ضخامت معین به سطح شبکه آرماتور(شاتکریت)

در این مرحله باید عملیات شاتکریت، تا جایی که شبکه های آرماتور درون بتن مدفون گردند، انجام شود. بـه همین منظور باید ضخامت بتن پاشیده شده بر سطح دیوار حداقل 8 سانتیمتر باشـد. مقاومـت بـتن شـاتکریت حدود 100 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد. پاشش شـاتکریت بـه دیـوار بـه دو صـورت پاشـش «تـر» و «خشک» قابل انجام است. در روش پاشش «تر» بتن تازه با هوای فشرده مخلوط شده و بـا پمـپ بـه دیـوار بنایی پاشیده می شود. در روش پاشش «خشک» بتن خشک با هوا مخلوط شده و پس از هدایت به محل، بـا آب پرفشار نیز مخلوط و سپس به دیوار پاشیده می شود. در روش پاشش خشک، فشـار هـوا در پمـپ بـرای طول لوله 30 متر باید حداقل 0.3 مگا پاسکال (3 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) باشد و برای طولهای بیشتر به ازای هر 15 متر، 0.033 مگا پاسکال به فشار اضافه می شود.همچنـین فشـار آبـی کـه در روش خشـک بـه مخلوط تزریق می شود حداقل 0.1 مگا پاسکال (1 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) بیشتر از فشار هـوای مخلـوط است.

اتصال شبکه آرماتوربه فونداسیون

در نهایت جهت انسجام دیوار و نیز انتقال نیروی برشی ، آرماتورهای شبکه درون فونداسیون موجود و یا فونداسیون جدید مهار می گردند.